Sonsuz bir uyku

Hiçbir şey olmayacağını bile bile beklemek de biraz(?!) salaklık sanırım.Salağın tekiyim.

Şimdi neden insanlardan hep uzak kaldığımı çok daha iyi idrak ediyorum.Gerekliydi çünkü.Tüm insanlardan uzak kalıp kendi içime kapanmak en doğrusuydu.Sonra...sonra aynı hatayı tekrar yaptım,tekrar bir insana güvendim.Sonuç olarak kırıldım,incindim,salaklığımın karşılığını aldım.Çok da güzel bir ders oldu bana.Artık kimseye,kimseye güvenmeyeceğim.Çünkü en doğrusu bu.Eskisi gibi tamamen insanlardan uzak bir yaşam süreceğim ve kendi dünyama çekileceğim.Sonrasında ise ne olacağı hakkında pek bir fikrim yok.

Yazamayacak kadar yorgunum bu aralar.Yazmak bile yoruyor beni.Sadece uyumak,uyumak ve hiç uyanmamak istiyorum.Mümkünse sonsuz bir uykuya dalmak...

Bu bencil hislerin içinde kaybolmamayı diliyorum.Mümkünse kendimi unutabilmeyi deniyorum.Bu bencillikten bıktım.