tag:blogger.com,1999:blog-34591454484024786802024-02-08T11:43:39.768-08:00Patiklerin Efendisi!~~Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.comBlogger16125tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-43313039818573921732015-03-11T07:26:00.001-07:002015-03-11T11:02:54.592-07:00Kısaca bir özeti şu günlerin...<span style="font-family: inherit;">Ah,günler gerçekten de çok yavaş geçiyor.</span><br>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br style="text-decoration: -webkit-letterpress;"><span style="text-decoration: -webkit-letterpress;">#bir yerde büyük bir hata yapmış olmalıyım.yoksa böyle olmazdı.</span><br style="text-decoration: -webkit-letterpress;"><br style="text-decoration: -webkit-letterpress;"><span style="text-decoration: -webkit-letterpress;">#bu beyin beni unuttuğuna da eminim oysa ki,bu içimi karartıyor,düşünmek istemiyorum,olmuyor.</span><br style="text-decoration: -webkit-letterpress;"><br style="text-decoration: -webkit-letterpress;"><span style="text-decoration: -webkit-letterpress;">#sürekli kazık yemeye alışmış biri olarak aldırmamam gerekirdi fakat niye sanki beynimde ve kalbimde binlerce c4 döşenmiş de sonra patlatılmış gibi hissediyorum? bu kadar sarsılmamam gerekirdi.aylar geçti....</span></span></div><div><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; text-decoration: -webkit-letterpress;"><br></span>
<div>
<span style="-webkit-composition-fill-color: rgba(130, 98, 83, 0.0980392); color: rgba(0, 0, 0, 0.701961); font-family: inherit; text-decoration: -webkit-letterpress;"># resmi yarışmaya kabul etmediler.Fikri beğenmemişler.Ben ne hayatı severim ne de insanı,Hayat insanı sevmekle başlar konusunda benden bir şeyler beklemek baştan yanlıştı.Tabii konu savaş yahut benzeri bir konu olsa idi ortaya güzel şeyler çıkabilirdi.ne yapalım katılmayacağım.aldığım tepki de sertti.</span><br>
<div style="-webkit-composition-fill-color: rgba(130, 98, 83, 0.0980392); color: rgba(0, 0, 0, 0.701961); font-family: UICTFontTextStyleBody; text-decoration: -webkit-letterpress;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div style="-webkit-composition-fill-color: rgba(130, 98, 83, 0.0980392); color: rgba(0, 0, 0, 0.701961); font-family: UICTFontTextStyleBody; text-decoration: -webkit-letterpress;">
<span style="font-family: inherit;">#söyleşiye beni çağırmayı unuttular.okulu kaç kez tavaf ettim bilmiyorum,sorumlu hocayı bulamadım.oysa yazılarını severek okuduğum bir yazardı söyleşiye gelecek olan yazar.ben hariç herkes gitmişti söyleşiye.Ne yapalım.</span><br>
<span style="font-family: inherit;"><br></span>
#tabii ki de hala beklemiyorum.aslında evet,bekliyorum.iyi bir şeyler olmalı.yaza kadar bekleyeceğim.sonra...sonrasında da bir şeyler yolunda gitmezse...yapabileceğim hiçbir şey yok.lanet.yapabileceğim hiçbir şey olmayacak.<br>
<br>
#hala anlamlandıramadığım bazı şeyler var.hiç yalan söylemediğim tek insan idi kendileri.bir zamanlar görünüşü hakkında yalan söylediğimi zannedip alınmıştı,sürekli aynı konuda yalan söylediğimi düşünüyordu -hayır,görünümü hakkında asla yalan söylemedim,mükemmeldi,daha ne olsundu,ciddiyim,mükemmeldi- fakat bu insan,bu konuyu yalan zanneden insan,bu iyi yürekli insan,neden bana gelip yalan söylemişti? aklım almıyor.bir yerde bir yanlışlık olmalı.<br><br></div>
</div>
</div>
Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-71580592704658062822015-03-03T06:23:00.001-08:002015-03-03T06:23:25.082-08:00Sadece...her geçen gün nedense her şey daha kötüye gidiyor.<div>Lanet olsun.Ben böyle bir insan olmayı ister miydim sanki? </div><div>İstenmemekten bıktım.</div><div>Sürekli hata yapmaktan bıktım.</div><div>Kimsenin istemediği bir insan olmak iğrenç bir şey.</div><div>Kaçmak istiyorum.</div><div>Korkaklık olduğunun farkındayım bunun bir çözüm olmadığının da,nasıl olsa insanlar beni her yerde bulacaklar.</div><div>Umrumda değilsiniz diye bağırmak istiyorum ama lanet olsun,insanları niye umursuyorum ki? </div><div>Okuldan,servisten,evden,bu şehirden,bu dünyadan...Uzaklaşamıyor muyum?Hiç mi?</div><div>Artık doldum artık duramam artık konuşmam gerek.</div><div>Hatam olsa emin olun fark ederdim ama lanet olsun ben size ne yaptım ki?!</div><div>Beni tanımıyorsunuz bile,neden dünyamı bana zehir etmek zorundasınız? Niye sadece kendi halime bırakamıyorsunuz? </div><div><br></div><div>İnsanların benim hakkımda ne düşündüğü gerçekten önemli değil ama davranışlarından gerçekten bıktım.Böyle davranılmayı hak etmiyorum.Ne düşündüğünüz umrumda değil gerizekalılar,ben her halimle buyum ama niye böyle davranmak zorundasınız?Beni tanımıyorsunuz bile,tanımadınız,hiç tanımaya bile çalışmadınız.Beni hiç tanımadığınız halde niye bana böyle davranmak zorundasınız?</div><div><br></div><div>Etçil bir dinozor olmak isterdim.İnsan olmaktan her şekilde iyidir. </div>Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-30581304592778745232015-02-22T13:43:00.000-08:002015-02-22T13:43:01.523-08:00Yazınız...<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Benim için yeni tanıştığım birine ”sen” diye hitap etmek gerçekten çok zor.</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Elimde olan bir şey değil.Gerçekten.</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Sevdiğim insana bile zamanında ”siz” diye hitap etmiş bir insanım.</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
''Evet haklısınız fakat yapabileceğim bir şey yok''</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
''Beğenmenize sevindim''</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Bu konuda yapabileceğim hiçbir şey yok.</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Bu özelliğimi de hiç sevmediğim özelliklerin başına koyabilirim sanırım.</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
<br /></div>
Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-9386271968747511042015-02-22T13:38:00.001-08:002015-02-22T13:38:58.474-08:00Umut<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
…ve umut öyle bir şeydi ki her ne olursa olsun insanı ayakta tutuyor,ileri gitmesini sağlıyordu.</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Umutsuzluğa kapılmayalım,</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
umutsuzluk olmasın</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Bir şeyler hala iyi olabilir</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Olmalı</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; line-height: 16.7999992370605px; margin: 5px; padding: 0px; text-align: justify;">
Belki…</div>
Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-82436777515383973732015-02-14T12:36:00.000-08:002015-02-15T13:12:35.731-08:00Bu günlerde fazlasıyla...<br>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">İnsanlar diyorum,insanlıklarını kaybetmişler.Fazlasıyla.Hoş,zaten artık,insanlık namına ne kaldı ki?</span><br>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span>
<br>Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-36413965722811758312015-02-14T12:34:00.000-08:002015-02-14T12:34:11.883-08:00Sonsuz bir uyku<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Hiçbir şey olmayacağını bile bile beklemek de biraz(?!) salaklık sanırım.Salağın tekiyim.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Şimdi neden insanlardan hep uzak kaldığımı çok daha iyi idrak ediyorum.Gerekliydi çünkü.Tüm insanlardan uzak kalıp kendi içime kapanmak en doğrusuydu.Sonra...sonra aynı hatayı tekrar yaptım,tekrar bir insana güvendim.Sonuç olarak kırıldım,incindim,salaklığımın karşılığını aldım.Çok da güzel bir ders oldu bana.Artık kimseye,kimseye güvenmeyeceğim.Çünkü en doğrusu bu.Eskisi gibi tamamen insanlardan uzak bir yaşam süreceğim ve kendi dünyama çekileceğim.Sonrasında ise ne olacağı hakkında pek bir fikrim yok.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Yazamayacak kadar yorgunum bu aralar.Yazmak bile yoruyor beni.Sadece uyumak,uyumak ve hiç uyanmamak istiyorum.Mümkünse sonsuz bir uykuya dalmak...</span><br />
<div>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Bu bencil hislerin içinde kaybolmamayı diliyorum.Mümkünse kendimi unutabilmeyi deniyorum.Bu bencillikten bıktım.</span></div>
Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-59735510756005252472015-01-16T13:40:00.001-08:002015-01-16T13:40:25.114-08:00HastahaneBekleyiş...<br />
Çıldırtacak...<br />
Dua...<br />
Sakinleş...<br />
Dua et...<br />
<br />Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-21126870206815760032015-01-16T13:38:00.000-08:002015-01-16T13:38:49.911-08:00Salak geldim salak gidiyorumDünyadaki en salak insan olabilirim<br />
Olabilirim değil,kuşkusuz en salak insanı olmalıyım,artık şüphe etmiyorum,en salak insanıyım.<br />
<br />
Aslında yazacak bir sürü şeye sahibim,düşüncelerimi artık kafamda tutmakta zorlanıyorum.Yazı boyunca cümle yapılarında sorun olabilir,lütfen aldırmayınız,artık bu yazıyı da hangi akla hizmet yazıyorum hiçbir fikrim yok.Sadece yazmaya ihtiyacım var,ne yazacağımı bilmesem,cümlelerimi toparlayamasam da...<br />
<br />
Bu aralar hastahanelerden çıkamıyoruz.Hastahane kokusu solumaktan bıktık.<br />
<br />
Sanırım yazı yine saçma sapan bir şey olacak.<br />
<br />
Yine bencil bir konu.Bu aralar çok bencilleşmiş olabilirim.Kendime gelmem gerek.Farkındayım.<br />
<br />
Bu aralar kendimi tamamiyle kitap okumaya ve çizime verdim.Her saniye bunarla uğraşıyorum,bunlar olmadığında da koridorlarda kulaklıklarımı takıp evde yüksek sesle şarkı söyleryerek geziniyorum,bu sayede düşüncelerimi bastırıyorum.Düşünmek istemiyorum.Düşündüğüm an aklıma gelenler beni çıldırtacak gibi.Durduramıyorum.Düşünmek istemiyorum.<br />
<br />
Malum şahsı da merak etmeden edemiyorum.<br />
<br />
Sanırım beni asıl çıldırtan da bu.<br />
<br />
Her şeye rağmen,tüm o kandırılmama ve yalanlara rağmen ben hala endişelenmeye önemsemeye devam ediyorum.Elimde olan bir şey değil.Peki ben nasıl oluyor da bana bu kadar yalan söylenmesine rağmen birine karşı nefret beslemiyorum? Normalde içimdi kin olması lazımdı.Yok.Nefret etmiyorum.Sanırım bu da benim salaklığım.Normalde insanlardan nefret eden,insanlara nefret beslemeye alışmış biri için bu gerçekten çok garip.<br />
<br />
Her neyse...<br />
<br />
Bu aralar çok fazla çok fazla Sabahattin Ali okuyorum.Yazılarını,şiirlerini,hikayelerini en sevdiğim yazar.Mümkün olursa tüm kitaplarını okuyacağım.<br />
<br />
Bu günlük bu kadar.Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-40376699113338846062015-01-02T15:10:00.000-08:002015-01-02T15:10:21.976-08:00önceki yazının devamı Merhaba eski ben! Sanırım artık sana kesin bir dönüş yaptım.Belki bu sefer eskisinden de kötü olacağım.Bilmiyorum.Tek bildiğim kırılacağımı biliyordum.Haklı çıktım.Haklı çıkmaktan nefret ediyorum,hele ki böyle konularda.Hiç hoş değil.Düşüncelerimin ve kuruntularımın doğru çıkması iğrenç.<br />
<br />
Evet gerizekalı.Ne sanmıştın ki?Herkes eninde sonunda senden sıkılacak.Sen bile kendinden nefret ediyorsun.Asla ve asla seni seven biri olmayacak.Arkadaşın bile.Sen nefret edilmeye mahkumsun.Bu hayatta tek başına yaşayıp tek başına öleceksin.<br />
<br />
Kapa çeneni.<br />
<br />
Hayır,<br />
Şimdi benim konuşma zamanım.Sonuna kadar bir umut tur tutturmuş gidiyorsun.Yeter.Hayal kurmayı neden bıraktığını hatırlatırım; Senin hayallerin gerçek olmaz.İstediğin meslekten bile o yüzden vazgeçmiştin hatırlatırım.İstediğin mesleğin hayalini bile hak etmiyorsun.Çünkü asla gerçek olmayacak.Biliyorsun.Biliyoruz.Dost acı söyler.Ben senin dostunum.Ben senin tek dostunum.En acı sözleri benden duyacaksın.Mutlu olmak ne haddine! Bir süre mutlu olmuştun değil mi? Sanırım hayatının en mutlu günleri değil mi? Bunlar sana yetmez mi? Daha fazla mutlu olmayı hak etmiyorsun.<br />
<br />
Haklısın.<br />
<br />
Evet haklıyım bayan hayalperest.Şimdi gerçekliğe dönme zamanı.Ve hayır olduğun gibi ol ya da olma kimin umrunda!Kimse seni fark etmeyecek.Toplumun içinde karışıp gideceksin ve en sonunda yok olacaksın.İyi bir insan değilsin.Üstelik işe yaramazın tekisin.Umutlanmayı denedin değil mi?Tekrar hayal kurmayı? Sonucu da gördün değil mi? Sen hayallerine layık değilsin.Onlar gerçek değil.Sen gerçeksin.<br />
<br />
Kapa çeneni.kapa çeneni.sus.<br />
<br />
Bunlar problem bile değil salak.Kendine gel.Böyle şeylerin saçma olduğunu sen de biliyorsun.İkimiz de biliyoruz. Hadi gel ve bu saçmalıklara son verelim,tekrardan,ne dersin?<br />
<br />
Eskisi gibi.<br />
<br />
Bencilliği bırak.<br />
<br />
Eskisi gibi.<br />
<br />
Aynen öyle.<br />
<br />
Duygusuzluğa devam?<br />
<br />
Tam gaz.<br />
<br />Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-32729737220452537002015-01-02T03:49:00.001-08:002015-01-02T04:26:45.393-08:00Kendi kendime konuşmak,yine Hey! N'aber eski ben! Senden nefret ediyorum dostum! Ama yine burada olduğuma göre yine seninle karşı karşıyayım.Tüm o lanet düşüncelerimle birlikte.<br />
<br />
Şimdi 2015 teyiz değil mi?2014 ten daha kötü bir yıl,yuppiiii!!<br />
<br />
Her neyse.<br />
<br />
Düşüncelerim beni öldürecek.<br />
<br />
Bazen sadece beynimi bir kenara bırakıp ve sorumluluklarımı üstümden atıp kaçmak istiyorum.Korkağın tekiyim biliyorum.Eğer hiçbir şey düşünmezsem mutlu olabilirdim.<br />
<br />
Hakkında endişelendiğiniz,düşündüğünüz,önemsediğiniz tek insanın canı sıkıldığında,morali bozulduğunda ona yardımcı olamamak iğrenç bir şey.Sadece oturduğum yerden bakıyorum ve yapabileceğim hiçbir şey yok.Elimden hiçbir şey gelmiyor.Lanet.<br />
<br />
Kendinden çok başkası için endişe etmek çok acayip bir duyguymuş.Sınıfta kalma olasılığımdan bu kadar korkmuyorum.Ha bu arada evet,büyük ihtimalle kalıyorum ve ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok.<br />
<br />
Yazmak istediğim,söylemek istediğim bir sürü şey var ve bu beni çıldırtıyor.Cümleleri toparlayamıyorum.Kelimeler beynimin içinde oradan oraya çarpıyor.Başım ağrıyor.<br />
<br />
Kafamın içinde 10-20 kişi birden bağırarak kavga ediyorlar.Arada biri de 'susun' diye bağırıyor 'kapayın çenenizi,yeter'.<br />
<br />
Korkuyorum.<br />
<br />
Hem de çok.<br />
<br />
Ne yapabilirim?Ne yapmam gerek?<br />
<br />
Tabii ''korkuyorum'' derken şarkının ''i'm the man without feeeaaaaaarr'' diye çığırması da ayrı bir ironi.<br />
<br />
Şimdi,sevgili,salak ben,kocaman gülümsüyorsun ve tekrar mutlu oluyorsun.İnsanların senden uzaklaşmaya başladığını düşünme salak ve kendini kandırmaya da devam etme.Dürüst ol,sen de kendinden nefret ediyor ve çoğu zaman kendinden sıkılıyorsun.Bu nedenle saçma sapan şeylerle kafanı yorma.Hayat böyle saçmalıklar için çok kısa.Hayat düşünmek için çok kısa.Biraz yazmayı kes ve kitabına geri dön ya da gidip ders çalış.Zaten yapabileceğin başka hiçbir şey yok.O nedenle gülümse ve hiçbir şey düşünme.Hiçbir şeyi de umursama gerizekalı.Sen sensin,korkuya felan da gerek yok.Olduğun gibi davran,zaten 8 saatini geçirdiğin o berbat yerde başkası gibi davran davran nereye kadar,hakkında ne düşünürlerse düşünsünler.Sen sensin,ne kadar iğrenç,sinir bozucu,salak ve aptal olursan ol.Ve korkma,düşündüğün gibi bir şey olacaksa da olur,üzülürsün.Ne yapacaksın yani?Bazı şeylere engel olamazsın.Bununla kafanı yorma.Şimdi gidip ders çalış,belki,küçücüüük miniminnacık bir umut,sınıfta kalmazsın.<br />
<br />
Şimdi,bana yukarıdakileri yazdıran ben,lütfen tüm gün boyunca bu düşünce yapısında kalabilir miyim?Teşekkürler.<br />
<br />
Edit: Eninde sonunda yine kırılan sen olacaksın bu yüzden düşünmeye gerek yok.Fazla kafanı yorma.Sonunda ne olacağını biliyorsun.Zamanı gelince üzülürsün,şimdiden boşu boşuna üzülmeye gerek yok.<br />
<br />
Ve kendi kendine teselli vermeyi kes.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-51767520521859716742014-12-06T07:27:00.000-08:002014-12-06T07:27:00.082-08:00Başlıksız Başlık Heyoooo~~<br />
<br />
Bu aralar sınavım olmadığı için kadar rahat hissediyorum ki.Tabii daha ikinci sınavlar var ama şu an konumuz bu değil.<br />
Çalışmam gerek.Çok çalışmam gerek.Şu anki çalışmam yeterli değil.<br />
Tabii ki bunu söyleyince bir şey değişmediğinin farkındayım.Uygulamaya geçmem gerek,zaten zor olanı da bu ya.<br />
Bu sene kalma ihtimalim daha yüksek.Acayip korkuyorum.Yani bir dersten kaldığım anda kalıyorum.Korkuma rağmen yeterli çalışmıyorum.<br />
<br />
<br />
Bu gün yeni bir kitap bitirdim.Onun hakkında yazmak istiyordum.Kitap Sabahattin Ali'nin.Zaten Sabahattin Ali'nin şiirlerini olsun,kitaplarını olsun ayrı bir seviyorum.Yeni bitti az önce.Bu kitap hakkında konuşasım var.Kafamı toplayamıyorum,acayip sarstı ama yine de olsun.<br />
<br />
DİKKAT! SPOILER İÇERİR!<br />
<br />
<span style="color: #c27ba0;"> Sabahattin Ali-İçimizdeki Şeytan;</span> Kendi irademize sahip çıkamayışımız ve sonra bunların hepsinin suçunu 'içimizdeki şeytana' atışımız,olmadığı insan gibi görünen 'entel' tipli insanlar...Ömer,düşünüyor,sürekli düşünüyor.Kendi içinde kayboluyor düşünürken.Bir karaktere hem kızıp hem de takdir edebilir misiniz?Ediliyor işte.O karakter de Ömer oluyor.Macide güçlü bir kadın,çok güçlü.O Ömer e yazdığı mektup neydi öyle...Ömer in davranışlarına sonuna kadar sabretmesi,ne kadar zor.Bedri nasıl bir karakter öyle,karakter gibi karakter,adam gibi karakter.Başından beri Ömer ve Macide nin bu samimiyetine rağmen sonunun böyle bitmesi çok...nasıl anlatacağımı bilemedim...çok? Fena,iç burkucu,acıttı???Başlarken 'bu ne yea' dense de bir süre sonra şok etkisi uyguluyor.Karakterler çok fazla gerçekçi,olaylar çok fazla gerçekçi.Çok fazla 'hayatın içinden'.Kitabı okurken,okuyor gibi değildim daha çok izliyor,hayır,yaşıyor gibiydim.'Yazar beni biliyor,yazar benim söyleyemediklerimi biliyor' dediğim bir kitaptı. Kitap bitince kapağı kapatılırken yaşanan o iç burukluğu...Sizi kendinize getirebilecek,sarsacak bir roman.Hatta öyle bir sarsıyor ki kitabın sonundaki Bedri'nin sözleri bile sizi kendinize getiremiyor.Etkisinden çıkmak benim için,en azından uzun bir süre mümkün değil gibi görünüyor.<br />
<br />
<b><i><span style="color: #d0e0e3;"> </span><span style="background-color: #d0e0e3;"> ''<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 19.4160003662109px;">ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. bu nefret filan değil… insanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… sadece bir yalnızlık ihtiyacı. öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. o zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz. kış günü sokağa atılmış bir kedi gibi kendimi zavallı hissediyorum.'</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 19.4160003662109px;">'</span></span></i></b><br />
<span style="background-color: #d0e0e3;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 19.4160003662109px;"><b><i><br /></i></b></span></span>
<br />Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-11031355671658765662014-12-02T08:20:00.002-08:002014-12-02T08:42:23.612-08:00Kendime gelmek *tiz ve alaycı bir ses * Tabii ki de bu aralar iyi olmadığım için blogger a yazmıyorum.Peh.<br />
<br />
İyiyim ben.Yani kafamı kurcalayan şeyleri,dersleri,içimdeki inanılmaz kaçma isteğini,kalbimde oluşan ve ne olduğunu tanımlayamadığım sıkışmamsı hissi saymazsak.<br />
<br />
Evet,harikayım.<br />
<br />
Sadece bazen kaçmak istiyorum.Başta kendimden,sorumluluklarımdan,diğer insanlardan,kısacası her şeyden.<br />
<br />
Tamam,dert ettiğim şeylerin dert bile sayılmadığının oldukça farkındayım.Yine de bu hiçbir şeyi değiştirmiyor.Birilerine anlatma ihtiyacı duyuyorum,kime? Kime güvenebilirim ki? Anlatmadığım sürece hiçbir şeyi kafamdan atamayacağımı biliyorum,hepsi kafamda patlayacak,yine.Sonra yine o patlamış düşünceleri toplayacağım,kafamı temizleyeceğim.Yine en baştan başlayacağım.Sanırım böyle yapa yapa hayatım geçecek; <strong><em>hiçbir şey yapmadan,bencilce yaşanmış ot gibi bir hayat.</em></strong><br />
<br />
Sanırım biraz rahatladım.En azından buraya yazabiliyorum.<br />
<br />
Bazen insanların neden benden kaçtıklarını anlayabiliyorum.<br />
<br />
Şimdi,daha da batırmadan dün okuduğum kitap hakkında kısa bir şeyler karalamak istiyorum.<br />
<br />
<span style="color: #b45f06;"><em> Ahşap Konak-Necip Fazıl Kısakürek;</em></span><span style="color: black;"><em> </em>Tiyatro.Eski Türk filmi tadında bir kitaptı. Entrika,olaylar,olaylar,olaylar...128 sayfacık güzel bir eserdi.Olaylar konağın üzerinde gelişiyor.Üç ayrı nesil,aynı konakta fakat yaşadıkları hayatlar bambaşka.Şerefsiz Tekin -evet,kitabı okurken bu karakterden nefret ettim,halen de ediyorum- Belkıs ve Aysel paragöz,taklitçi üçlü.Recai aklı başında,hafiften de manyak dedemiz.Eşi Hacer,sakin,iyi kalpli bir nine.Torunu Yüksel, en masum,en aklı başında olan karakter.Olaylar Tekin in konağı istemesi bu sebeple Aysel ve Belkıs ı kandırmaya çalışması ile başlar.Güzel kitaptır.Okuyunuz.</span><br />
<br />
<br />
<em><span style="color: #e69138;"> '' Then I lost it all.<br /> Who can save me now? ''</span></em><br />
<br />
<br />
Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-18942837757232793952014-12-01T08:44:00.001-08:002014-12-01T08:44:55.971-08:00Yine saçmalıklar,yine saçmalıklar...Hey! Yine ben!<br />
Burası da olmasa ne yapacağım hiçbir fikrim yok.<br />
<br />
Bu gün kötü bir şey olacağını tahmin etmiştim.Hissetmiştim.''Manyak mı bu'' diye düşünürseniz düşünebilirsiniz ama ne zaman kötü bir şey olacak olsa öncesinde mideme bıçak saplanmış gibi hissediyorum,kalbim daralıyor,iğrenç bir şey.Üzerimde iki gündür vardı bu his.Her neysee...<br />
<br />
Sanırım insanlarla görüşmeyi kesmem gerekiyor.İnsanlar gidebiliyor ama kitaplar gitmiyor.Sanırım bir sürü kitap depolayıp okumaya geri dönüş yapacağım.Bir süredir okuyamıyordum,arkadaş edinmeye çalışmıştım o sürede.Sonucu biliyoruz.<br />
<br />
Bu aralar bir fan şarkısı olan Child of Death ı çok dinliyorum.PJO serisindeki Nico di Angelo karakteri için yazılmış.O kadar güzel ki;<br />
<span style="color: #a64d79;"><br /></span>
<i><span style="color: #a64d79;">''I feel alone and so afraid</span></i><br />
<i><span style="color: #a64d79;">I hear demons calling my name</span></i><br />
<i><span style="color: #a64d79;">There's something wrong with you </span></i><br />
<i><span style="color: #a64d79;">they scream''</span></i><br />
<i><span style="color: #a64d79;"><br /></span></i>
<i><span style="color: #a64d79;">''and yet there is no place for me''</span></i><br />
<br />
<i><span style="color: #a64d79;"> </span></i><br />
<span style="color: #a64d79;"> </span>Ve evet,son kitaba yeni başladım.<br />
<br />
Nico di Angelo kendime yakın bulduğum nadir kitap karakterlerinden.Ve hayır,bunun Bianca ya da Percy ile alakası yok.Sevilesi karakter.Tabii bu kitapta da Nico mutsuz olursa kitabı fırlatabilirim.En azından Nico mutlu olsun be! çok şey istemiyorum,sadece Nico ya mutlu bir son. Tabii en azından Nico nun yanında olmaya çalışan Hazel ve Jason var.Bu iyi.<br />
<br />
Sanırım benden yine bu kadar.<br />
Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-63087364425157139752014-11-24T15:22:00.002-08:002014-11-24T15:22:49.938-08:00Kendi Ellerimle Her Şeyi Berbat Ettim Bir rekor kırabilirim sayın seyirciler.<br />
Bir insan yanınızdan nasıl uzaklaştırılabilir vol 1;benim gibi mallık yapın,hatta abartın felan,çok işe yarıyor ne yazık ki.Evet yine böyle bir hata yaptım.Yine,yine,yine...<br />
Bir gün bir hata yapmasam kendime şaşacağım.<br />
<br />
Her neyse,sanırım olayı anladınız,yine hatalarımla baş başa kaldım.Canım sıkılıyor ve ders çalışmak istemiyorum yine saçma sapan bir ruh hali ile buradayım.<br />
Uzun süre sonra gitarımı çıkardım,unutmuşum çalmayı,biraz çalayım dedim,bir saat sonra parmaklarım şişti.Zaten telleri de paslanmış.<br />
<br />
Pazar günü iki kitap bitirdim,en iyisi onları yazayım size.<br />
<br />
<i><span style="color: #674ea7;">1-Mustafa Kutlu-Chef</span></i>; Açıkçası bu kitap isteyerek aldığım bir kitap değildi ama iyi ki de almış,okumuşum.Kitap bir aile hakkındaydı,aile de ne aile ama,hepsi birbirinden uzak,alakasız kişilikler,üç farklı kişilik,üç farklı hikaye.Çok güzeldi.Arzu saftı mesela,kendi çapında haklı ama saf bir bayan.Oğlu ise ticaretle kafayı bozmuş ayrı bir saf,kendini zeki sanan bir insan canlısı.Hüseyin Hüsnü Şen mi?Bana en samimi gelen karakter o aslında.Samimi,içten,güzel bir kitaptı kısacası.Okuyun.<br />
<br />
<span style="color: #674ea7;"><i>2-Daniel Pennac-Okul Sıkıntısı</i></span>; Bu kitaba gerek konusu gerekse ismi dolayısıyla çok ısınmıştım.Fakat Chef i bir saat içerisinde bitirebilmişken bunu okumam zaman aldı.Konusu güzel,yazarın -hele ki son sayfalara doğru- değindiği konular güzel.Bazı kısımlarla yazarla sohbet ediyormuşsunuz havası veriyor.Hele ki benim gibi "tembel" öğrenciler için hiç de fena değil.Fakat bağzı konularda kitabı kapatıp düşünme ihtiyacı duydum "doğru mu acaba?".Şöyle de bir gerçek var ki bu kitabı öğrenciler değil,öğretmenler okumalı.Kesinlikle.<br />
<br />
İstanbul'da yağmur yağıyor.Bu günlerde ne de güzelsin İstanbul!<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: start;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: center;"><i><span style="color: #8e7cc3;">"As my soul's laid to rest</span></i></span></div>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i><span style="color: #8e7cc3;"><span style="text-align: center;"><div style="text-align: start;">
What is left of my body</div>
</span><span style="text-align: center;"><div style="text-align: start;">
Or am I just a shell?"</div>
</span></span></i></span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-78905176391737066372014-11-19T14:04:00.001-08:002014-11-19T14:06:14.315-08:00Hey hey heySaçmalamaya ihtiyacım var ve gördüğünüz gibi yine buradayım<br />
Yine başınızın etini yiyeceğim UvU<br />
Niahahhahaha!<br />
<br />
Öhm.Artık tam olarak kafayı yediğime eminim,başka açıklaması olamaz.<br />
<br />
Burası da iyice günlüğe döndü.<br />
<br />
Biliyorsunuz insanlarla iletişimim berbat.<br />
Sonunda iyi bir arkadaş buldum,sanaldan ama.Garip olan uzakta olmasına rağmen yanımdaymış<br />
gibi hissediyorum.Anladınız.Gerçekten biriyle anlaşabilmek,karşımdakiyle büyük oranda aynı şeyleri beğenmek güzel bir duyguymuş.Bu dünyada beimle aynı şeylerden hoşlanan bir insan olduğunu bilmiyordum.Beni anlayan birinin olacağını da.<br />
Umarım bu arkadaşlığı da mahvetmem.Mahvetmek istemiyorum.Şunu da fark ettim ki insanlarla konuşmaya konuşmaya iyicene konuşma özürlüsü olmuşum; kaba,düşünmeden konuşan,konu bulamayan saçma biri olmuşum.İşe yaramazın teki.Her zamanki gibi.<br />
<br />
Okulda durum her zamanki gibi,eski yazıları silmeseydim eğer aynı yazıyı kopyalayıp yapıştırabilirdim.Her şey aynı,hiçbir fark yok.Belki her şey daha kötü olmuş olabilir.Çoğu dersi düzeltmeme rağmen hala geçen sene yüzünden zorluk çekiyorum.Çalışıp da yapamamak berbat bir hismiş bunu da öğrendim.Öğğk.<br />
<br />
Sanki boşluktaymış gibi hissediyorum,iyice ruhsuzlaşmış bir insan.Ne yapacağım,ne yapmam gerektiği hakkında hiçbir fikrim yok.Yaşıyorum sadece,buna yaşamak denilirse.Hayatta doğru düzgün yaptığım hiçbir şey yok.<br />
<br />
İnsanlar,ne kadar aciz varlıklar.Ne yarınımız ne de öbür günümüz belli.Aciz,acınası varlıklarız.Hepimiz.<br />
<br />
<em><span style="color: #3d85c6;">''Between the good and bad is where you’ll find me,<br /> Reaching for heaven.''</span></em>Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3459145448402478680.post-7181634116948191762014-11-06T14:53:00.001-08:002014-11-06T14:53:27.735-08:00Başlıksız Saçmalık yeeeeyHeeeey!<br />
Biliyorum beni hiç özlemediniz<br />
Uzun bir süre sonra geri döndüm ve saçmalamaya tam gaz devam edeceğim *çünkü işsizlikte master yaptım,evet u.u*<br />
Bilmiyorum artık bu bilmem kaç zibilyonuncu tüm-yazıları-silip-yeni-bir-başlangıç-yapma denemem.Belki sonra yine canım sıkılır ve yine hepsini silip en baştan yazarım. Sonuçta doğru düzgün bir yazı yazmıyorum,amaçsızca karalıyorum arada. <br />
<br />
Son günlerde beynimin bavulunu toplayıp kaçtığını düşünüyorum ~.~<br />
<br />
Bir gün üşengeçlikten öleceğim,asosyallikten de olabilir.<br />
<br />
Dünyadaki en odun kız ben olabilirmişim.Herkes öyle diyor.Bence ben odun değilim,kızlar çok duygusal u.u Yani,lütfen,şu ''Aynı Yıldızın Altında'' filmini,kitabını sıkıcı bulan tek ben değilim herhalde,sırf böyle saçma bir filmde ağlamadım diye odun sayılamam >.< Her şeyde ''ay cınııııım bin di siniiiii'' tarzı tepkileri cıvık bulduğum için de odun sayılamam,ben odun değilim bencee.<br />
<br />
*iç ses*;belki saçmalamaktan da ölebilirsin<br />
<br />
mümkündür.<br />
<br />
Avengers: Age of Ultron fragmanı çıktı,filme ise daha çok var.Biri bana nasıl bekleyeceğimi söyleyebilir mi?Hele ki böyle bir fragmandan sonra >.< Civil War ve Inhumans da sabırsızlıkla beklediğim filmerden fakat neden?Neden sayın seyirciler? Neden çıkış tarihleri bu kadar uzak?<br />
<br />
<br />
Tokyo Ghoul ikinci sezonu da çıkacakmış,umarım güzel olur.İlk sezonu akılda bir sürü soru kalacak bir yerde bitirdiler.Tamam,mangasını okuyabilirim ama hayır,bunun için bile çok üşengecim.Bunun yerine oturup yeni sezonun çıkmasını bekleyeceğim u.u<br />
<br />
Sanırım bir güne bu kadar saçmalık yeter~<br />
Haruhi T.http://www.blogger.com/profile/00181541951746736475noreply@blogger.com0